De Tweede Kamer heeft op dinsdag 8 juni ingestemd met de Reparatiewet. Deze wet wijzigt de Wet zorg en dwang en de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg. In een gezamenlijke brief hebben de cliëntenorganisaties Ieder(in), KansPlus en LSR, de beroepsverenigingen V&VN, Verenso, NVAVG, NIP en NVO en de brancheorganisaties ActiZ, Zorgthuisnl en VGN vijf voorstellen gedaan ter vereenvoudiging van de Wet zorg en dwang. Drie daarvan zijn overgenomen door de Tweede Kamer, de andere twee zullen op een later moment worden opgepikt door VWS.
RM en psychische stoornis onder Wzd
De Tweede Kamer heeft in de Wzd de mogelijkheid opgenomen dat cliënten met een psychische stoornis gedwongen kunnen worden opgenomen in een verpleeghuis of een locatie voor gehandicaptenzorg. Tot nu toe konden deze cliënten alleen in de geestelijke gezondheidszorg worden opgenomen. In de praktijk blijken sommige cliënten met een psychische stoornis echter beter op hun plek te zijn in de ouderenzorg of gehandicaptenzorg. Die mogelijkheid wordt nu geboden, voor zover het gaat om cliënten die zich tegen opname verzetten. De door ons bepleitte optie om ook cliënten met een psychische stoornis, die zich niet tegen opname verzetten, onder de Wzd te brengen, is niet aan de orde gekomen in het debat. Hierover zijn veldpartijen overigens al in gesprek met VWS en dit overleg zal worden voortgezet om ook voor deze clienten de juiste oplossing te vinden.
Externe deskundige wordt onafhankelijke deskundige
De uitvoering van het stappenplan is door de Tweede Kamer vereenvoudigd. Het stappenplan, dat doorlopen moet worden als onvrijwillige zorg wordt verleend, voorziet in de verplichting om advies te vragen van een deskundige die niet werkzaam mag zijn bij de organisatie die de cliënt zorg biedt. Deze verplichting vindt de Tweede Kamer disproportioneel. Daarom wordt deze verplichting vervangen door de verplichting om advies te vragen van een onafhankelijke deskundige. Deze deskundige mag niet bij de behandeling van de cliënt betrokken zijn, maar mag wel werkzaam zijn bij de organisatie die cliënt zorg verleent.
Vereenvoudiging beoordeling toepassing onvrijwillige zorg
Ten derde heeft de Tweede Kamer vereenvoudigd hoe zorgverleners moeten beoordelen of onvrijwillige zorg, die in het zorgplan is opgenomen, in de praktijk daadwerkelijk kan worden uitgevoerd. De Tweede Kamer heeft deze beoordeling teruggebracht tot de twee vragen waarom het uiteindelijk gaat: is onvrijwillige zorg verlening in de gegeven omstandigheden nodig en kan wellicht in de gegeven omstandigheden worden volstaan met een minder ingrijpende vorm van onvrijwillige zorg?
Onderzoek naar overplaatsing en informatie-uitwisseling
De veldpartijen hebben ook aangedrongen op een regeling van overplaatsing van cliënten van de geestelijke gezondheidszorg naar de ouderenzorg of gehandicaptenzorg en andersom en op verduidelijking van de regels met betrekking tot informatie-uitwisseling bij de verlening van onvrijwillige zorg. Deze punten gaat minister Van Ark onderzoeken.
Toezegging minister bespreking met veldpartijen lichte en zware lijst
Minister Van Ark heeft de Tweede Kamer bovendien toegezegd met de veldpartijen te bespreken of een onderscheid gemaakt kan worden tussen lichtere en zwaardere vormen van onvrijwillige zorg, zodat het stappenplan niet altijd integraal moet worden uitgevoerd.
Het wetsvoorstel wordt nu voorgelegd aan de Eerste Kamer. De Reparatiewet treedt naar verwachting uiterlijk op 1 januari 2022 in werking.
Hier is het debat, de aangenomen amendementen en moties terug te lezen.
